Jerry Kupcinet - fotograf, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons

10 najlepszych filmów Woody'ego Allena

Jako ktoś, kto od zawsze był wielkim fanem Woody'ego Allena, zawsze było dla mnie trudne zadanie, aby ograniczyć jego najlepsze filmy do tylko dziesięciu najlepszych. Przecież, mając za sobą karierę trwającą ponad pięć dekad i ponad 50 filmów na swoim koncie, jest tyle wspaniałych dzieł do wyboru. Ale po dokładnym rozważeniu, w końcu udało mi się stworzyć swoje własne osobiste wybory 10 najlepszych filmów Woody'ego Allena. Od jego wczesnych, dowcipnych komedii, po bardziej introspektywne dramaty - są to filmy, które moim zdaniem naprawdę ukazują unikalny głos i wizję Allena. Więc dołącz do mnie, gdy zanurzamy się w świat Woody'ego Allena i odkrywamy niektóre z najlepszych filmów w historii kina.

Annie Hall

Annie Hall to komedia romantyczna z 1977 roku w reżyserii Woody'ego Allena, który gra w niej również główną rolę, Alvy'ego Singera. Film opowiada o związku Alvy'ego z Annie Hall, graną przez Diane Keaton, i jego próbach zrozumienia, dlaczego ich związek zakończył się rok temu. Film jest znany ze swojej innowacyjnej struktury, wykorzystania humoru i przedstawienia skomplikowanych relacji.

Czytaj więcej: Annie Hall: 10 ciekawostek i faktów

Jednym z najbardziej znaczących aspektów filmu Annie Hall jest jego nieliniowa struktura, w której historia jest opowiadana za pomocą serii retrospekcji, sekwencji snów i łamania czwartej ściany. Ten niekonwencjonalny styl opowiadania pozwala Allenowi zagłębić się w psychikę Alvy'ego, zgłębić jego lęki, niepewność i nerwice, a jednocześnie daje wgląd w postać Annie i ich związek.

Film wyróżnia się także humorem, który sięga od dowcipnych one-linerów po absurdalne komedie fizyczne. Humor jest często wykorzystywany do poruszania głębszych tematów, takich jak miłość, seks, śmierć i tożsamość, a postać Allena często łamie czwartą ścianę, by komentować wydarzenia rozgrywające się na ekranie.

Annie Hall jest również znana z przedstawiania skomplikowanych relacji, zwłaszcza relacji między Alvy'm i Annie. Ich związek jest przedstawiony jako wielowymiarowy, z momentami miłości, humoru i czułości przeplatającymi się z momentami napięcia, frustracji i niezrozumienia. Film pokazuje, że związki są skomplikowane i nieładne, i że często wymagają wielu kompromisów i poświęceń.
Manhattan

"Manhattan" to amerykański komediodramat romantyczny z 1979 roku w reżyserii Woody'ego Allena, który był także współautorem scenariusza wraz z Marshallem Brickmanem. Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku i śledzi romantyczne relacje komediopisarza w średnim wieku, Isaaca Davisa (w tej roli Allen), z dwiema kobietami: jego 17-letnią dziewczyną Tracy (Mariel Hemingway) i kochanką jego najlepszego przyjaciela, Mary (Diane Keaton).

Czytaj więcej: Manhattan: 10 ciekawostek i faktów

Film jest znany ze wspaniałych czarno-białych zdjęć, które pięknie oddają ikoniczne zabytki i krajobrazy miasta. Ścieżka dźwiękowa filmu zawiera mieszankę muzyki jazzowej, w tym utwory George'a Gershwina, jak również kompozycje klasyczne.

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów "Manhattanu" jest przedstawienie złożonych i ułomnych postaci. Szczególnie Isaac jest neurotyczną i zaabsorbowaną sobą postacią, która zmaga się z relacjami i zaangażowaniem. Mary, jego ukochana, ma podobne wady, gdyż jest zaangażowana w romans z żonatym przyjacielem Isaaca. Film przedstawia te relacje i postacie w sposób zarówno humorystyczny, jak i przejmujący, a także podkreśla zdolność Allena do tworzenia przekonujących i wiarygodnych bohaterów.
Hannah i jej siostry

"Hannah i jej siostry" to komediodramat z 1986 roku w reżyserii Woody'ego Allena. Film śledzi życie trzech sióstr - Hannah (Mia Farrow) Lee (Barbara Hershey) i Holly (Dianne Wiest) - oraz ich relacje z mężczyznami.

Czytaj dalej: Hannah i jej siostry. 10 ciekawostek i faktów

Hannah to stabilna, odpowiedzialna siostra, która jest żoną Elliota (Michael Caine), odnoszącego sukcesy doradcy finansowego. Lee to niepewna siebie, artystycznie uzdolniona siostra Hannah, która jest zaangażowana w romans z Elliotem. Holly jest najmłodszą siostrą, która zmaga się z karierą aktorską i relacjami z mężczyznami.

Akcja filmu rozgrywa się w Nowym Jorku i porusza tematy miłości, związków, niewierności i śmiertelności. Życie bohaterów krzyżuje się i nakłada na siebie na różne sposoby, podczas gdy oni sami poruszają się po zawiłościach własnych pragnień i lęków.

Jedną z najważniejszych ról w filmie jest rola Michaela Caine'a, który wcielił się w postać Elliota, czarującego, ale moralnie ułomnego męża Hannah. Za swoją rolę otrzymał Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego.

Film "Hannah i jej siostry" zdobył uznanie krytyków i okazał się sukcesem komercyjnym, przynosząc na całym świecie ponad 40 milionów dolarów. Był nominowany do siedmiu Oscarów, w tym za najlepszy film, a zdobył trzy, w tym za najlepszy scenariusz oryginalny dla Woody'ego Allena.
Zbrodnie i wykroczenia

"Zbrodnie i wykroczenia" to amerykański film z 1989 roku, napisany i wyreżyserowany przez Woody'ego Allena. Występują w nim między innymi Martin Landau, Woody Allen, Mia Farrow i Anjelica Huston.

Czytaj więcej: Zbrodnie i wykroczenia: 10 ciekawostek i faktów

Film opowiada dwie równoległe historie, które zbiegają się pod koniec. Pierwsza historia dotyczy Judy Rosenthala (Martin Landau), odnoszącego sukcesy okulisty, który ma romans ze stewardessą o imieniu Dolores (Anjelica Huston). Kiedy Dolores grozi ujawnieniem ich romansu żonie i kolegom Judy, ten postanawia ją zabić. Druga historia dotyczy Cliffa Sterna (Woody Allen), filmowca, który stara się nakręcić dokument o swoim nadętym szwagrze Lesterze (Alan Alda). Cliff ma też problemy z własnym małżeństwem i zakochuje się w kochance szwagra, Halley (Mia Farrow).

Te dwie opowieści poruszają tematy moralności, etyki i kondycji ludzkiej. Historia Judy stawia pytania o cenę sukcesu, granice moralności i naturę winy. Prześladuje go wspomnienie Dolores, a jego działania prowadzą do kwestionowania istnienia sprawiedliwego i moralnego wszechświata. Z kolei historia Cliffa bada naturę miłości, szczęścia i rolę sztuki w życiu. Jest rozczarowany własnym życiem i pracą, a jego doświadczenia prowadzą go do zakwestionowania sensu życia i wartości relacji międzyludzkich.

W końcu obie historie zbiegają się, gdy Judah i Cliff uczestniczą w weselu tej samej rodziny. W trakcie rozmowy Judah wyjawia Cliffowi, co zrobił, a Cliff uświadamia sobie, że historia Judaha jest dokumentem, który cały czas próbował nakręcić. Film kończy się ujęciem Judy samotnie siedzącego w swoim gabinecie, patrzącego na siebie w lustrze, gdy sumienie wciąż go dręczy.
Wszystko gra

"Wszystko gra" to dramatyczny thriller z 2005 roku w reżyserii Woody'ego Allena. W filmie występują Jonathan Rhys Meyers Scarlett Johansson, Emily Mortimer i Matthew Goode. Fabuła opowiada o byłym tenisiście Chrisie Wiltonie (Meyers), który angażuje się romantycznie w związek z Nolą Rice (Johansson), narzeczoną swojego przyjaciela, co prowadzi do serii wydarzeń mających daleko idące konsekwencje.

Czytaj więcej: Wszystko gra: 10 ciekawostek i faktów

Film porusza tematy moralności, przeznaczenia i konsekwencji własnych działań. Porusza też temat klasy społecznej, gdyż Chris, który pochodzi z klasy robotniczej, wiąże się z rodziną z wyższej klasy.

Film spotkał się z uznaniem krytyków ze względu na wspaniałe aktorstwo i reżyserię. Wiele osób chwaliło odejście Allena od jego zwykłego komediowego stylu i eksplorację mrocznych tematów. Film "Match Point" był nominowany do kilku nagród, w tym do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny.

Ogólnie rzecz biorąc, "Match Point" to porywający i dający do myślenia film, który pokazuje wszechstronność Allena jako filmowca.

O północy w Paryżu

"O północy w Paryżu" to romantyczno-komediowy film z 2011 roku, napisany i wyreżyserowany przez Woody'ego Allena. W filmie występują Owen Wilson, Rachel McAdams i Marion Cotillard.

Czytaj więcej: O północy w Paryżu: 10 ciekawostek i faktów

Historia opowiada o Gilu Penderze (Owen Wilson), rozczarowanym hollywoodzkim scenarzyście, który spędza wakacje w Paryżu ze swoją narzeczoną Inez (Rachel McAdams) i jej zamożnymi rodzicami. Wędrując nocą ulicami Paryża, Gil odkrywa tajemniczy portal czasowy, który przenosi go do lat 20. ubiegłego wieku, gdzie spotyka literackie i artystyczne ikony epoki, takie jak Ernest Hemingway, F. Scott Fitzgerald czy Salvador Dali.

Gdy Gil coraz bardziej wciąga się w ten świat, zaczyna kwestionować swój związek z Inez i własne aspiracje pisarskie. Tymczasem Inez zaczyna zbliżać się do starego przyjaciela, Paula (w tej roli Michael Sheen), który przebywa w Paryżu w interesach.

"O północy w Paryżu" porusza tematy nostalgii, kreatywności i powabu przeszłości. Jest to także list miłosny do Paryża, z zachwycającymi zdjęciami ikon miasta i jego ulic. Film został dobrze przyjęty przez krytyków i publiczność i otrzymał cztery nominacje do Oscara, w tym za najlepszy film i reżyserię dla Woody'ego Allena.
Miłość i śmierć

"Miłość i śmierć" to satyryczny film komediowy z 1975 roku, którego reżyserem i scenarzystą jest Woody Allen. Film jest parodią rosyjskiej literatury, zwłaszcza dzieł Dostojewskiego i Tołstoja, a także filmów Siergieja Eisensteina.

Czytaj więcej: Miłość i śmierć: 10 ciekawostek i faktów

Historia opowiada o Borysie Gruszence (w tej roli Woody Allen), neurotycznym i tchórzliwym rosyjskim żołnierzu podczas wojen napoleońskich, który marzy o tym, by zostać bohaterem i zdobyć miłość swojej kuzynki Sonii (w tej roli Diane Keaton). Po drodze Borys zostaje wplątany w spisek mający na celu zamordowanie Napoleona i podróżuje po Europie, by zrealizować ten plan.

Film wyróżnia się dowcipnym i niepoważnym humorem oraz nawiązaniami do rosyjskiej literatury i filozofii. W filmie występuje również imponująca obsada, w tym Diane Keaton, Olga Georges-Picot, Harold Gould i Jessica Harper.

"Miłość i śmierć" otrzymała pozytywne recenzje krytyków i okazała się sukcesem komercyjnym, przynosząc ponad 20 milionów dolarów zysku. Od tego czasu stał się kultowym klasykiem i jest uważany za jeden z najlepszych filmów Woody'ego Allena. Film był nominowany do dwóch Oscarów: Najlepszy Scenariusz i Najlepsze Zdjęcia.
Strzały na Broadwayu

"Strzały na Broadwayu" to film komediowy z 1994 roku, napisany i wyreżyserowany przez Woody'ego Allena. W filmie występują między innymi John Cusack, Dianne Wiest i Jennifer Tilly.

Czytaj więcej: Strzały na Broadwayu: 10 ciekawostek i faktów

Akcja rozgrywa się w Nowym Jorku w latach 20. ubiegłego wieku i dotyczy młodego dramaturga Davida Shayne'a (John Cusack), który staje się sławny, gdy gangster Nick Valenti (Joe Viterelli) zgadza się sfinansować jego sztukę. Problem w tym, że Valenti nalega, by jego dziewczyna, niedoszła aktorka Olive Neal (Jennifer Tilly), otrzymała główną rolę w sztuce.

W trakcie prób do sztuki David stara się poradzić sobie z różnymi ekscentrycznymi osobowościami, w tym z przesadną, pełną temperamentu Oliwką (Dianne Wiest) i aroganckim mężczyzną (Jack Warden). Tymczasem David zakochuje się w pięknej i inteligentnej Ellen (Mia Farrow), która spotyka się z bogatym i niewiernym Warnerem Purcellem (Rob Reiner).

Film jest dowcipną i zabawną satyrą na świat teatru i zmagania artystów z pogodzeniem ambicji artystycznych z sukcesem komercyjnym. Gra aktorska jest znakomita, zwłaszcza Wiest i Tilly, które za swoje role otrzymały Nagrody Akademii. W filmie pojawia się także żywa jazzowa muzyka autorstwa Dicka Hymana oraz wielu znanych muzyków jazzowych, takich jak Joe Newman i Bob Wilber.
Purpurowa Róża z Kairu

"Purpurowa róża z Kairu" to film z 1985 roku, napisany i wyreżyserowany przez Woody'ego Allena. Mia Farrow gra w nim Cecilię, kobietę mieszkającą w New Jersey w czasach Wielkiego Kryzysu, która ucieka od nieszczęśliwego życia, chodząc do kina. Pewnego dnia podczas oglądania filmu "Purpurowa róża z Kairu" postać Toma Baxtera (granego przez Jeffa Danielsa) schodzi z ekranu do jej świata. Cecilia jest zachwycona obecnością Toma i szybko nawiązuje między nimi romantyczny związek.

Czytaj dalej: Purpurowa róża z Kairu: 10 ciekawostek i faktów

Sytuacja komplikuje się jednak, gdy aktor, który grał Toma w filmie, Gil Shepherd (w tej roli Jeff Daniels) przyjeżdża do miasta, by zbadać sprawę zniknięcia swojej postaci. Gil początkowo lekceważy Cecilię, ale w końcu zaczyna ją pociągać.

Film porusza tematy eskapizmu, rzeczywistości oraz relacji między fikcją a rzeczywistością. Stawia pytanie, co się dzieje, gdy granica między fantazją a rzeczywistością ulega zatarciu. Porusza również temat siły kina i tego, jak może ono zapewnić chwilową ucieczkę od zmagań w prawdziwym życiu.

Film został dobrze przyjęty przez krytyków i widzów, którzy chwalili jego kapryśną i pomysłową fabułę oraz przemyślaną eksplorację głównych tematów. Film był nominowany do Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny i pozostaje ulubioną pozycją w filmografii Woody'ego Allena.
Zelig

"Zelig" to film dokumentalny z 1983 roku, wyreżyserowany i napisany przez Woody'ego Allena, który również występuje w filmie. Akcja filmu rozgrywa się w latach 20. i 30. ubiegłego wieku i opowiada historię Leonarda Zeliga (Allen), mężczyzny, który posiada umiejętność zmiany swojego wyglądu i osobowości, by wtopić się w otoczenie. Zelig staje się narodową sensacją i w miarę jak jego sława rośnie, przyciąga uwagę dr Eudory Fletcher (Mia Farrow), psychiatry, która fascynuje się jego przypadkiem.

Czytaj więcej: Zelig: 10 ciekawostek i faktów

Film wykorzystuje mieszankę materiałów dokumentalnych i fikcyjnych rekonstrukcji, aby stworzyć satyryczny komentarz na temat siły konformizmu i wpływu mediów na społeczeństwo. Głównym tematem filmu jest idea, że ludzie zrobią wszystko, żeby się dopasować, nawet kosztem własnej tożsamości.

Film został doceniony za innowacyjne wykorzystanie efektów specjalnych, dzięki którym postać Allena została umieszczona w starych kronikach filmowych i na zdjęciach obok prawdziwych postaci historycznych. Film został również doceniony za ostry dowcip łączący komedię i komentarz społeczny.

"Zelig" odniósł sukces komercyjny i krytyczny, otrzymując dwie nominacje do Oscara za najlepsze zdjęcia i najlepsze kostiumy. Wpływ filmu można dostrzec w późniejszych mockumentach, takich jak "Forrest Gump" czy "Ja Tonya".